استاندارد ASME چیست؟ دما و فشار قابل تحمل قطعه

استاندارد ASME چیست؟

واژه ASME که از قرار گرفتن حروف اول چند کلمه انگلیسی ساخته شده است، در زبان فارسی به معنای انجمن مهندسین مکانیک آمریکا است. این سازمان شناخته شده با اعضای فراوان در سراسر دنیا، مجهز به آزمایشگاه های پیشرفته ای است که با تیم های متخصص خود در جهت پیشرفت در زمینه مهندسی مکانیک فعالیت می کنند. این سازمان بین المللی برای بخش های مرتبط با علم مکانیک، استانداردهایی را تعیین کرده است که از جمله آنها می توان به استانداردهای موجود در حوزه لوله کشی اشاره نمود که از آنها می توان برای تعیین فشار قابل تحمل برای لوله نیز استفاده نمود. در این میان استاندارد ASME B16 در مورد اتصالات، فیتینگ ها، فلنج ها، گسکت ها و سایر اقلام لوله کشی بکار می رود و استاندارد ASME B31 نیز برای لوله کشی های نیروگاهی و فرآیندی کاربرد دارد.

منظور از فشار قابل تحمل برای لوله یا قطعات

میزان فشاری که یک قطعه می تواند تحمل کند و تحت آن آسیبی نبیند، به فشاری گفته می شود که آن قطعه در ضعیف ترین و سست ترین بخش خود می تواند تحمل کند. به عبارت دیگر اهمیتی ندارد که سایر قسمت های یک قطعه یا لوله بتواند فشار بالایی را تحمل کند؛ زیرا در صورتی که فشار بیش از حد مجاز باشد، می تواند ضعیف ترین بخش را تحت تاثیر قرار دهد. در سیستم های لوله کشی، معمولا سست ترین قسمت اتصالات هستند که میزان تحمل فشار آنها نسبت به لوله ها پایین تر است. بنابراین ابتدا فشار اتصالات را اندازه گیری می کنند و در ادامه میزان فشار قابل تحمل را بر اساس ضخامت لوله ها محاسبه می نمایند.

خرید انواع لوله های ساختمانی و صنعتی با بهترین قیمت از فروشگاه لوله و اتصالات و ارسال به سراسر ایران.

راهکارهای جلوگیری از آسیب به لوله ها در برابر فشار و دمای زیاد

برای جلوگیری از آسیب رسیدن به سیستم های لوله کشی، روش های مختلفی وجود دارد که برخی از متداول ترین آنها به شرح زیر است:

– با توجه به آنکه فلنج ها جزو ضعیف ترین بخش های سیستم های لوله کشی به حساب می آیند و اغلب آسیب ها از طریق این قطعات به سیستم وارد می شود، بنابراین توصیه می شود که ضخامت لوله ها را به شیوه ای استاندارد و متناسب با فلنج ها انتخاب کنید.

– با توجه به فاکتور فشار قابل تحمل برای لوله و در نظر گرفتن این نکته که فشار و دمای بالا می تواند به لوله ها آسیب برساند، پیشنهاد می گردد که در لوله کشی توکار در نواحی دارای انشعاب که مسیر لوله کشی عوض می شود، از موادی همچون اسفنج و فوم استفاده کنید تا به حذف عامل فشار کمک کند.

– در لوله کشی به شیوه روکار باید تمام فاکتورهایی که در محیط خارج می توانند موجب ایجاد فشار و انبساط لوله ها گردند در نظر گرفته شوند و در این خصوص استانداردها لازم اتخاذ گردند که از جمله آنها می توان به تغییر دادن جهت لوله و استفاده از متعادل کننده های انبساط حرارتی اشاره نمود.

– استفاده از لوپ های انبساط به منظور متعادل نمودن حرارت می تواند به کنترل فشار اعمال شده بر سیستم لوله کشی کمک کند و در نهایت موجب شود تا جابجایی به وجود آمده از طریق نوسانات دما کم شود.

– استفاده نمودن از خم L برای بخشی از لوله کشی با طول کمتر از سه متر، موجب می شود تا انبساط های طولی لوله که بعضا به دلیل دمای بالا ایجاد می شود، جبران گردد و جای کافی برای حرکت لوله به صورت محوری وجود داشته باشد.

– بهره گیری از لوله ها و اتصالاتی از جنس کربن، چدن و استیل که در برابر نوسانات دمایی کمتر دچار انبساط و افزایش طول می شوند، می تواند به جلوگیری از آسیب رسیدن به لوله ها کمک کند.

– استفاده از بست هایی با فاصله های منظم جهت ثابت نگاه داشتن لوله ها و اتصالات و جلوگیری از حرکت آنها مانع آسیب رسیدن به لوله ها می شود.

– در برخی از مواقع استفاده از قطعه انبساطی که می تواند تغییرات دما را کنترل نماید و از لرزش های احتمالی و آسیب رسیدن به لوله ها جلوگیری نماید توصیه می شود.

جدول استاندارد ASME فشار و دمای مناسب لوله ها